سرلیز، آبشار

سرلیز، آبشار \ āb-šār-e sar-līz \ ، آبشاری در حوالی روستای کمرد. 
در فاصلۀ 800‘1متری سمت غرب روستای کمرد و در محلی به نام دره‌محله یا تنگه‌محله که به گفتۀ اهالی، محل اصلی و کهن روستای کمرد در آنجا واقع بود، صخرۀ بلندی حدود 30 متر وجود دارد که آب باران و برفهای دامنۀ شرقی آراکو از آن فرو می‌ریزد. این آب به سمت جنوب در درۀ غربی محلۀ باغک و شهرک شمس‌آباد جاری می‌شود و از شرق تپۀ سیف می‌گذرد و در مجاورت جادۀ اصلی به رودخانۀ فصلی کمرد می‌پیوندد. اهالی محل این صخرۀ بلند و آبی را که از روزهای پایانی اسفند تا میانه‌های اردیبهشت ماه و در مواقع بارندگیهای شدید و رگباری از آن فرو می‌ریزد، آبشار سرلیز می‌نامند. 
این آبشار در مواقعی که جریان دارد، بسیار زیبا و جذاب است و جمعیت بسیاری را به خود می‌کشاند، اما در بیشتر ماههای سال خشک است. در فاصلۀ 150 متری آبشار سرلیز، سنگ بلند و باریکی به پهنای یک متر و به بلندی حدود 5 متر وجود دارد که اهالی، آن‌را «قلم‌شمشیر» یا «قلم‌شمسی» می‌نامند و حکایتهایی دربارۀ گنج نهفته در زیر آن بر زبان می‌رانند، که توهمی بیش نیست، زیرا این سنگ کاملاً طبیعی است و انسان در شکل‌گیری آن نقشی نداشته است. 

ناصر پازوکی طرودی